Ο χαλινός γλώσσας (αγκυλογλωσσία) είναι ένας υμένας ανάμεσα στη γλώσσα και το έδαφος του στόματος, ο οποίος όταν είναι βραχύς (κοντός) μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο θηλασμό. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον χαλινό του άνω χείλους, που όταν είναι βραχύς, μπορεί να εμποδίσει το άνω χείλος να διπλωθεί, πράγμα το οποίο είναι απαραίτητο για τον θηλασμό, προκειμένου να δημιουργηθεί η κατάλληλη προσαρμογή στο στήθος.

  Χαλινεκτομή λέγεται η εκτομή, δηλαδή το κόψιμο και η απελευθέρωση του χαλινού. Δεν πρόκειται δηλαδή για αφαίρεση του χαλινού. Συνήθως η χαλινεκτομή γίνεται όταν έχουμε βραχύ χαλινό με κοντή πρόσφυση, που δυσκολεύει τις κινήσεις ή ακόμα και την ομιλία. Πιο συγκεκριμένα, χαλινεκτομή γίνεται στις παρακάτω περιπτώσεις:

1. Όταν έχουμε βραχύ χαλινό του χείλους και μάλιστα τις περισσότερες φορές του άνω χείλους. Όταν ο χαλινός αυτός είναι βραχύς, δεν δυσκολεύει απλώς τις κινήσεις του άνω χείλους, αλλά ταυτόχρονα οι κινήσεις αυτές τραβάνε τα κεντρικά δόντια της άνω γνάθου και δημιουργούν ένα κενό ανάμεσα τους με αποτέλεσμα να χρειάζεται ορθοδοντική θεραπεία, ή να κινδυνεύει το αποτέλεσμα μιας ήδη τελειωμένης ορθοδοντικής θεραπείας. Γι’ αυτό το λόγο, οι περισσότερες παραπομπές για χαλινεκτομή του άνω χείλους γίνονται από Ορθοδοντικούς.
   
   
2. Όταν ο χαλινός της γλώσσας είναι βραχύς και δημιουργεί προβλήματα στην ομιλία και στην άρθρωση.
   
   
3. Όταν κάποιος από τους χαλινούς εμποδίζει την τοποθέτηση μιας κινητής προσθετικής εργασίας (οδοντοστοιχίας).
   
   
4. Σπανιότερα χαλινεκτομή γίνεται επίσης για αισθητικούς λόγους κ.λ.π.