Η χειρουργική φάρυγγα περιλαμβάνει τις παρακάτω περιπτώσεις:

Α. Αδενοειδεκτομή (κρεατάκια):

  Αδενοειδεκτομή (κρεατάκια): Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) είναι οιδήματα που συναντώνται στο πίσω μέρος της μύτης, πριν από τις αμυγδαλές. Η επέμβαση πραγματοποιείται κυρίως σε παιδιά ηλικίας 1-6 ετών, συνήθως με γενική αναισθησία. Για την αιμόσταση γίνεται χρήση διπολικής διαθερμίας, ραδιοσυχνοτήτων και ειδικών αιμοστατικών υλικών. Ο ασθενής καλό είναι να παραμένει στο σπίτι τις δύο επόμενες ημέρες, δεν πρέπει να καταπονείται ιδιαίτερα, ενώ στην εργασία του μπορεί να επιστρέψει μία εβδομάδα μετά.

Β. Αμυγδαλεκτομή:

  Αποτελεί την πιο συχνή χειρουργική επέμβαση στην παιδική ηλικία, αλλά πραγματοποιείται και στους ενήλικες που υποφέρουν συχνά από αμυγδαλίτιδα και αδενοειδίτιδα. Η χειρουργική επέμβαση (αμυγδαλεκτομή) είναι απαραίτητη όταν λόγω διόγκωσης των αμυγδαλών δημιουργούνται άπνοιες στον ύπνο, καθυστέρηση στην ανάπτυξη, επιβάρυνση καρδιακής λειτουργίας, ενώ υπάρχει και κίνδυνος απόφραξης σε περίπτωση φλεγμονής. Εκτός από την κλασική αφαίρεση, τα τελευταία χρόνια η τεχνολογία προσφέρει μεθόδους, όπως οι ραδιοσυχνότητες, οι υπέρηχοι και τα λέιζερ, που έχουν αρκετά πλεονεκτήματα ως προς τη διάρκεια της επέμβασης, τον πόνο και το χρόνο ανάρρωσης.

Γ. Αφαίρεση υπογναθίου σιελογόνου αδένα και ελασσόνων σιελογόνων αδένων:

  Ο υπογνάθιος αδένας είναι ένας από τους δύο μεγάλους σιελογόνους αδένες (ο άλλος είναι η παρωτίδα). Οι επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις/φλεγμονές που προκαλούν οίδημα και διόγκωση, καθώς και η παρουσία μη φυσιολογικής μάζας στο αδένα, αποτελούν την πλέον συνηθισμένη αιτία για την αφαίρεσή τους. Η αφαίρεση του σιελογόνου υπογναθίου αδένα γίνεται με εξωτερική τομή κάτω από τη γνάθο, στο λαιμό και απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς λόγω της στενής σχέσης του αδένα με τα νεύρα της γλώσσας και ενός μικρού νεύρου που κινεί το κάτω χείλος. Αν υπάρχει κακοήθεια, απαιτείται μια πιο εκτεταμένη χειρουργική διαδικασία, με πλήρη αφαίρεση του αδένα και των γύρω λεμφαδένων.

Δ. Παρακέντηση περιαμυγδαλικού αποστήματος:

  Έτσι χαρακτηρίζεται η συλλογή πύου μεταξύ της αμυγδαλικής κάψας και του άνω σφιγκτήρα του φάρυγγα, στην περιοχή του άνω πόλου της αμυγδαλής. Χειρουργική πράξη ενδείκνυται όταν υπάρχει απόστημα ή σε επιπλοκή ενός περιαμυγδαλικού αποστήματος. Γίνεται παρακέντηση σε κάθε υποψία αποστήματος και σχάση αυτού. Η υποτροπή είναι συχνή, οπότε συνίσταται αμυγδαλεκτομή.

Ε. Φαρυγγοπλαστική για την αντιμετώπιση ροχαλητού και υπνικής άπνοιας:

  Στις περιπτώσεις που το πρόβλημα προέρχεται από τη ρινική κοιλότητα, δηλαδή οφείλεται σε στραβό διάφραγμα, υπερτροφία των ρινικών κογχών, πολύποδες ή ιγμορίτιδα, είναι καθαρά ανατομικό. Τότε, εκτός από τη διόρθωση του διαφράγματος, πρέπει να ενισχυθούν και οι ρινικές βαλβίδες.

  Κάποιες φορές το ροχαλητό μπορεί να προκαλέσει υπνική άπνοια. Υπάρχουν δύο τύποι άπνοιας ύπνου. Η κεντρική, που είναι λιγότερο κοινή και εμφανίζεται όταν ο εγκέφαλος δεν μπορεί να στείλει τα κατάλληλα σήματα, ώστε να γίνεται σωστά η αναπνευστική λειτουργία. Η αποφρακτική, που είναι πολύ πιο κοινή και εμφανίζεται όταν ο αέρας δεν μπορεί να εισέλθει διά μέσω της μύτης ή του στόματος.

  Για την αποκατάσταση της ανατομίας της περιοχής της μύτης και του ρινοφάρυγγα και άρα την αντιμετώπιση του ροχαλητού και της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας, πραγματοποιείται η φαρυγγουπερώιος πλαστική. Η επέμβαση έχει άμεσο αποτέλεσμα, καθώς γίνεται μείωση του μεγέθους της σταφυλής, των καμαρών ή/και των αμυγδαλών.